Christian Zierleyn (16)

Schade en schande

1914. De oorlog brak uit en iedereen vond het fantastisch. Eindelijk! Naar het front! Met kerst weer thuis! We zullen ze van katoen geven! Nationale euforie. Oorlog. Een volk van helden. Op de dag af 55 jaar voor mijn geboorte verscheen er in de Duitse kranten het Manifest van de 93. Een “Aufruf an die Kulturwelt” waarin in niet mis…

Lees verder...

Niemandsland

Tot mijn derde sprak ik geen woord Nederlands. Onze buurvrouw beklaagde zich er laatst nog over. Ik kwam op straat spelen met de andere buurkinderen en sprak alleen Duits. Alsof ik verwachtte dat andere kinderen dat ook spraken. Je woont toch in Nederland! Leer dan ook Nederlands spreken. Ter verdediging van mijn ouders bracht ik in dat zij zelf nog…

Lees verder...

Boekwimper

Bij het openslaan van het boek viel mijn oog op een wimper. De wimper lag, nauwelijks zichtbaar, in de vouw van het boek. Het boek was uit 1918 en op het voorblad stond de naam van mijn overgrootvader. Hij had het gelezen en delen van de tekst met potlood onderstreept. Honderd jaar geleden. Hij moet het boek gekocht hebben, kort…

Lees verder...

Oud papier

Zittend in mijn bibliotheek ben ik omringd door honderden oude boeken. Deze kamer vertelt een lang verhaal over mijn leven en dat van anderen. Het zijn boeken die ik heb aangeschaft, gekregen en gelezen, nieuw en tweedehands, boeken van mijn partner en kinderen en boeken die ik geërfd heb van tantes, oma’s en opa’s. Van sommige boeken weet ik niet…

Lees verder...

Toren van Babel

Ik heb een hekel aan lintdorpen. Dat is altijd al zo geweest. Elke keer dat ik door een lintdorp rijd word ik een beetje ongelukkig. Zou de uitdrukking door het lint gaan zo ontstaan zijn? Vanuit het gevoel dat lintdorpen fout zijn, onvolledig, mislukt. Als ik door een lintdorp rijd, vraag ik mij steeds vertwijfeld en een beetje boos af…

Lees verder...